Paul Rinsma werd geboren in 1963 in Waddinxveen en heeft zijn hart verpand aan Maastricht en in het bijzonder aan Mariaberg, dat alweer enkele jaren dienstdoet als thuisbasis voor zijn gezin. Rinsma studeerde in 1990 af aan de Kunstacademie CABK in Kampen, dat tegenwoordig bekend staat als ARTEZ. Hij kreeg onder meer les van schilders als Eli Content, Guido Lippens, Jan Zwaan en Gabriëlle Schleijpen. Na het behalen van zijn diploma koos Rinsma samen met zijn huidige vrouw Moniek voor een bestaan in Maastricht en begon hij stapje voor stapje met zijn bestaan als kunstenaar. In de jaren ’90 bestond deze creatieve loopbaan als kunstenaar vooral uit muziek. Rinsma maakte indertijd verschillende tournees met zijn bandje (Moses Creeble) naar het buitenland en maakte daar veel bijzondere dingen mee. Zo staat een treinreis in hartje winter naar het noorden van Rusland hem nog bij als de dag van vandaag. “We treden er op in steden als Ribinsk en Vologda en zagen er hoe de plaatselijke maffia ’s nachts het hotel overnam en er gokfeesten organiseerde”, aldus de creatief kunstenaar uit Mariaberg. In Roemenië trad hij met zijn band op in obscure zaaltjes en verlaten bioscopen. Rinsma: “We waren daar op uitnodiging van studenten die hadden meegestreden tegen de gevallen dictator Ceaucescu in 1989. Ze genoten zichtbaar van de muziek uit het toen nog onbekende Westen”. Vanaf 1998 kwam het schilderen meer en meer op de voorgrond te staan. Paul Rinsma sloeg al snel de weg in van het neo expressionistische. Zijn werk was onder meer te zien bij underground galerie ‘B 92’ (het huidige B 32 Artspace) aan de Boschstraat in Maastricht. De live action painting show was getiteld “Where is Elves when you need him?” Deze nachtelijke show was een happening en party tegelijk. Andere exposities van Rinsma in onze stad waren te zien bij Filmtheater Lumiëre, de Hoge Hotelschool en Galerie Groen Licht. Ook buiten Maastricht is zijn werk geregeld te zien geweest. Momenteel richt Rinsma zich op het schilderen van mensen uit het ‘normale, alledaagse’ stadsleven in Maastricht, Luik en Amsterdam. Hij gebruikt daarbij een persoonlijke toon en een neo figuratieve stijl. De nadruk ligt op innerlijke emoties. Naast de ‘gewone’ mensen is er in zijn werk ook aandacht voor artiesten, muzikanten en andere markante figuren die hij eerst schetst op straat, op de markt of in het café.